Ciekawostki o historii pościeli – od skór zwierzęcych do włókien kukurydzianych

Być może ku zdziwieniu niektórych, ludzie nie od zawsze mieli możliwość odpoczynku na wygodnych posłaniach, z ciepłym, miękkim nakryciem. Historia pościeli dla wielu może być szokująca, ponieważ w obecnych czasach nie do pomyślenia jest spanie na zimnej, brudnej i nierzadko mokrej glebie. Zapoznaj się z naszych artykułem i dowiedz się, jak noce spędzali nasi przodkowie. Zapraszamy!

Noce w prehistorii – jak wyglądała pościel tysiące lat temu?

Potrzeba snu dotykała ludzi od samych początków ich pojawienia się na świecie. To jeden z podstawowych przymusów, jaki narzuca nam organizm, w celu odpoczynku i zdobycia możliwości dalszego funkcjonowania. Ludzie pierwotni, mieszkający w grotach czy jaskiniach, noce spędzali na ziemi. Szybko jednak zorientowali się, że tuż po zmroku, temperatury znacznie spadają, przez co sen jest mało komfortowy. Warto wiedzieć, że byli oni dostosowani do przeżycia w znacznie trudniejszych warunkach, niż my – ludzie żyjący w obecnych czasach. Nikt teraz bowiem nie wyobraża sobie możliwości spania na gołej glebie.

Nasi przodkowie również zaczęli zauważać w tym problem. Początkowo zaczęli drążyć niewielkie zagłębienia w glebie i wyściełali je trawą i liści. Polowania na zwierzęta, które pierwotnie służyły jedynie do zdobycia pożywienia, zaczęto wykorzystywać także w innym celu. Było nim pozyskanie ich skór. Materiały te stanowiły pierwotnie jedynie odpowiednik dzisiejszej kołdry. Z czasem jednak zaczęto ich używać także jako izolacja od niezbyt ciepłej i przyjemnej gleby.

Wówczas bynajmniej nie istniało pojęcie bielizny pościelowej. Ludność ledwo radziła sobie ze zdobyciem jakiegokolwiek okrycia, nie mówiąc już o materiale na jego obleczenie. 

Ciekawostka

Skóry zwierzęce – zwłaszcza z reniferów – wykorzystywane były także przez Eskimosów do odizolowania się od lodowatego podłoża w ich śnieżnych domach, zwanych igloo.

Starożytność w historii pościeli – jak wyglądały noce egipskich Faraonów?

Starożytność, w kwestii sposobu spędzania nocy i zażywania snu, była nieco przełomowa – przynajmniej dla niektórych. Garstką „wybrańców” byli bowiem egipscy faraonowie, którzy jako nieliczni (zwłaszcza początkowo) mieli okazję spania w bardziej komfortowych warunkach. W tych czasach zaczęto budować pierwsze prototypy dzisiejszych łóżek, które jednak wyglądem nijak przypominały te, na których śpimy obecnie. Co ciekawe, leżanki te były wyposażone w specjalne przedłużenia, które służyły jako podpórki pod artystycznie ułożone i wypracowane fryzury władców. O historii bielizny pościelowej nie możemy mówić, nawiązując do tych czasów, ponieważ nadal nie znano pojęcia pościeli, jako „ochraniacza” na okrycia nocne, które gwarantowały większe ciepło. 

Sposoby na spanie w „czasach rycerskich” – jak wyglądała pościel ludności średniowiecza?

Mówiąc o historii pościeli sięgającej średniowiecza, warto wspomnieć też o pozostałych elementach, bez których obecnie nie wyobrażamy sobie komfortowego odpoczynku. Wówczas zaczęły bowiem powstawać pierwsze sienniki, będące pierwowzorem dzisiejszych materacy. Ich „budowa” była niezwykle prosta – był to worek, zazwyczaj płócienny, wypełniony różnymi materiałami: sieczką, sianem, liści, słomą, suchych mchem, a w późniejszych czasach – piórami, pierzem i nierzadko nawet wełną. Te ostatnie wymienione były stosowane także jako okrycie na noc, czyli odpowiednik naszej kołdry. 

Zaczęto wtedy odczuwać także dyskomfort ze względu na obecność na podłodze znacznej ilości szczurów i insektów, które nie stanowiły dobrych towarzyszy podczas snu. Pojawiły się więc próby „podniesienia” miejsca, w którym leżono, nieco wyżej – kilka, kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt centymetrów nad ziemię. To, ile wynosiła ta odległość, świadczyło o statusie społecznym, bowiem im wyżej, tym był on lepszy. 

Te rodziny, które mogły sobie na to pozwolić, zaczęły obszywać pierwowzory kołder skórami zwierząt – m.in. niedźwiedzi. W przypadku królów były one tak długie, aby swobodnie mogły sięgać ziemi, w celu ogrzania ich bosych stóp. 

Mnogość wzorów, kolorów i materiałów, czyli historia pościeli we współczesności

Dzisiejszy wygląd bielizny pościelowej zawdzięczamy Mariezowi Goretebe – belgijskiemu lekarzowi. Około XVI wieku, gdy na świecie panowała epidemia „brudnych rąk”, zaproponował on używanie materiałowych poszewek na kołdry i poduszki. Ich możliwie częsta wymiana miała zapewnić większe bezpieczeństwo i zapobieganie roznoszeniu się chorób. Był to także jeden z pierwszych, poważniejszych kroków do zachowywania lepszej higieny osobistej, która w tamtych czasach była na bardzo niskim poziomie. W Polsce pościel zawitała w czasach panowania króla Augusta, któremu podarował ją w prezencie podróżnik Vasco Da Gama.

Jak widać, historia pościeli jest niezwykle ciekawa i chwilami dość zadziwiająca. Obecnie na rynku występuje ogromna ilość rodzajów materiałów, z którego poszwy są wykonywane. Jest to klasyczna bawełna czy len, ale również np. coraz częściej spotykany jedwab. Kołdry z kolei wypełniane są takimi materiałami, jak włókna kukurydziane, które idealnie sprawdzają się jako okrycie zarówno zimą, jak i latem.